آبـي پـهنـه دريـام، اگـر بگـذارند		باور انگيزترين لحـظه دنيام، اگر بگذارند
مـژده‌ي وعـده‌ي فـردام، اگر بگـذارند		از نـهان جايِ جهـان، سـوي شما میآيم
غـرق ايـن جـاري رؤيـام، اگر بگذارند		مي‌نشـستم به لب سـاحل كارون تا صبح
با شب و شعـر و تـو تنـهام، اگر بگذارند		گوشـه ای كنـج خودم، در پس ديوار تنم
پشـت آييـنه چـه پيـدام، اگر بگـذارند		سـالها رفت، ولـي پيـر نشـد خاطره هام
و تـماشاي تـو زيبـاست، اگر بگذارند		چشـم مخصوص تماشـاست، اگر بگـذارند
عشـق امـا فقـط از ماست، اگر بگذارند		سنـد عقـل مُشـاعي‌ست، هـمه مي‌دانند
عشق هم صـاحبِ فتـواست، اگر بگذارند		وقتـي اظهار نظـر كـرد دلـم، فـهميدم
خـانه ی دوسـت همينجاست، اگر بگذارند		خـانه ی دوسـت همينجاست، اگر بگذارند