خانه دوست كجاست؟
در فلق بود كه پرسيد سوار
آسمان مكثی كرد
رهگذر شاخه نوری كه به لب داشت
به تاريكی شن ها بخشيد

Wo ist das Haus des Freundes?
fragte der Reiter im Morgendämmer
der Himmel zauderte
der Passant schenkte den Lichtzweig,
den er zwischen den Lippen trug,
der Dunkelheit der Kiesel